เคยเห็นคนจองหอง อวดดี ถือตัวไหม? เขาทำตัวน่าเกลียดกับทุกคน ทุกคนเห็นเขาทุกข์หมด แล้วคิดว่าเขาอยากเป็นคนอย่างเราไหม ไม่หรอก เขาดีแบบของเขา นั่นจิตอสุรกายนะ
แล้วคุณล่ะ หากไปพบพระธุดงค์ปักกลดอยู่ในป่า ใบหน้าผ่องใสเพราะไร้ความทุกข์ มีเพียงบริขาร 8 คุณอยากเป็นท่านไหม?
ทำไมล่ะ จึงไม่มีใครอยากเป็นใคร?
คุณคิดว่าคุณเดินจงกรม นั่งสมาธิ ซึ่งนี้คือทางอันประเสริฐ ในที่ทำงานหรือในห้างสรรพสินค้าสคุณคิดว่าจะมีใครอยากเป็นคุณไหม?
นี่ล่ะความน่ากลัว หากเราไม่มีสัมมาทิฏฐิ เมื่อเราเป็นอะไร มันจะเป็นอย่างนั้น จะไม่เห็นถึงความทุกข์ที่เกิดขึ้นในตน เมื่อไม่เห็นก็เกิดอัตตาเห็นผิด หลงคิดว่าเราดีอยู่แล้ว ก็จะหลงวนอยู่อย่างนั้นเอง หมาก็เป็นหมานั่นล่ะ วัวก็เป็นวัว หนอนก็เป็นหนอน เปรตก็เป็นเปรต สัตว์นรกก็เป็นสัตว์นรก เทวดาก็เป็นเทวดา ยึดสิ่งที่เป็นอยู่ กลัวการเปลี่ยนแปลง สัตว์นรกก็กลัวตาย เรานึกเอาเองว่า ถ้าฉันเป็นสัตว์นรก ฉันตายดีกว่า คนเป็นทุกข์ฆ่าตัวตาย ไม่ใช่มันอยากตาย แต่มันทนทุกข์ไม่ไหว
เพราะฉะนั้นทุกข์ควรรู้ ถ้าไม่รู้ทุกข์น่ากลัวไหมล่ะ เป็นเดรัจฉานทุกข์แทบตายยังว่าสุข เป็นคนทุกข์เจียนตายก็ยังว่าสุข ยึดติดกันสารพัดไม่อยากตาย เชื่อไหมว่าภายหน้าตอนมนุษย์มีอายุขัยแค่ 10 ปีจะยากเข็ญ เป็นทุกข์มาก อาหารการกินฝืดเคือง ไม่มีคนทำกุศลเลย แต่ทุกคนก็กลัวตาย ฉันดีของฉันแล้ว ไม่รู้ทุกข์อยู่นั่นเอง แล้วเราล่ะ ตอนยุคที่มนุษย์มีอายุ 80,000 ปี มีแต่คนที่มีศีลมีธรรม คุณคิดว่าหากเขามาดูพวกเรา เขาจะรู้สึกอย่างไร มีแต่ความหลงระเริง ไม่รู้ว่าอะไรคือกุศล อะไรคือบาปอกุศล
เห็นความต่างของผู้มีสัมมาทิฏฐิกับผู้มีมิจฉาทิฏฐิไหม? แล้วเราคิดว่าเรามีสัมมาทิฏฐิไหมล่ะ? หรือว่าฉันเป็นของฉันอย่างนี้ก็ดีแล้วนี่
เขียนเมื่อวันที่ 25 ธันวาคม 2554
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น