หมอ…ได้โปรดอย่าโกหก

หากใครสักคนเป็นโรคร้ายเรื้อรังหมดทางเยียวยา ตายแน่นอนไม่มีรอด เราคิดว่าหมอควรจะบอกความจริงไหม? แล้วเราอยากให้หมอบอกความจริง หรือโกหกปลอบใจว่า ไม่เป็นไรเดี๋ยวก็หาย อยากกินอะไรก็กินเถอะ ไม่เป็นไรหรอก อยากได้อย่างนั้นหรือ?

ถ้าถามใจเรา เราก็คงอยากให้หมอพูดความจริงมาเลย ไม่ว่ามันจะเจ็บปวดอย่างไรก็ว่ามา หากมีทางใดที่จะรักษาได้ ไม่ว่าจะยากเย็นแสนเข็ญอย่างไรก็พูดมาตรงๆ ทำได้หรือทำไม่ได้ ขอให้เราตัดสินใจเอง นี่มันสิทธิของเรา หมออย่าคิดแทน

เกิดเป็นทุกข์ แก่เป็นทุกข์ เจ็บป่วยเป็นทุกข์ และตายเป็นทุกข์ เหล่านี้เป็นทุกข์ถูกพิพากษามาแล้วตั้งแต่ก่อนเกิด จึงต้องมาเกิด

ผู้ที่มีความเกิดเป็นธรรมดา มีความแก่เป็นธรรมดา มีความเจ็บเป็นธรรมดา มีความตายเป็นธรรมดา จะพ้นจากความเกิด ความแก่ ความเจ็บ ความตาย ด้วยการเจริญมรรคมีองค์ 8 นี่คือทางรอดของสัตว์โลก พระพุทธเจ้าตรัสรู้ แล้วนำหนทางแห่งความพ้นทุกข์มาบอกไว้แล้ว

ยากเย็นไหมในการเจริญมรรค คงไม่เกินความสามารถของมนุษย์ หากเขาได้เห็นโทษภัยในวัฏฏะอย่างแท้จริง เพราะทั้งหมดเพียงเพื่อถอดถอนความเห็นผิด ถอดถอนสิ่งที่เรายึดติด วางความยึดถือลง ส่วนความดับ ความสงบเย็น ความพ้นทุกข์จะเกิดขึ้นเอง เรื่องก็มีเท่านี้เอง

หมอดีต้องพูดความจริง และเราต้องทำให้ได้ เพราะโรคนี้เรื้อรัง ตามกัดกินไปตลอดอนันตกาล


เขียนเมื่อวันที่ 11 เมษายน 2555


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น