พระพุทธองค์ตรัสรู้ อริยสัจ 4 ความจริงอันประเสริฐนี้สำคัญอย่างไร เพราะหากแจงดูว่าความจริงอันประเสริฐคือ
ทุกข์
สมุทัย
นิโรธ
มรรค
จะเข้าใจได้เพียงใดคงไม่กล่าว ณ ที่นี้เวลานี้ เพียงจะบอกว่าในวันนั้นยังไม่มีมรรคคือหนทางแห่งการพ้นทุกข์ แต่พระองค์ทรงทำให้มรรคเกิดมีขึ้น จนเข้าถึงการตรัสรู้อริยสัจ 4 ขึ้นมา นี่คือความยิ่งใหญ่ที่สุด จนผู้คนได้ดำเนินตามรอยพระบาทจนรู้แจ้งถึงอริสัจ 4 ตามพระอรหันต์ทั้งหลาย เข้าถึงที่สุดแห่งทุกข์ได้
ในภาษาโลกอาจจะกล่าวว่าเป็นวันที่พระองค์ ประสูติ ตรัสรู้ และปรินิพพานในวันเดียวต่างวาระ แต่ในทางธรรมนั้น การประสูติ ตรัสรู้ ปรินิพพานนั้นเกิดในวาระเดียว ขณะจิตเดียว การประสูติเกิดขึ้นของพระพุทธเจ้าคือวินาทีที่พระองค์ตรัสรู้ซึ่งนั่นก็คือพระธรรม การปรินิพพานนั้นเป็นการจบลงและเข้าถึงความสงบเย็น อันเป็นนิพพานของเจ้าชายสิทธัตถะ ในวินาทีนั้นนั่นก็ถึงความเป็นพระธรรม จากนั้นพระองค์ได้กลายเป็นพระธรรมคือเข้าถึงมหาสุญญตา เป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธะจากการตรัสรู้ สรุปรวมก็คือท่านเข้าถึงความเป็นพระธรรม
วันนี้เป็นวันที่ยิ่งใหญ่มาก พวกเราพึงปฏิบัติภาวนา อยู่ในศีลในธรรม ทำกุศลต่างๆ ให้เต็มรอบ สั่งสมไว้เมื่อเหตุปัจจัยเอื้อเมื่อใด จะได้รู้แจ้งในธรรมอันพระบรมศาสดาได้ทรงนำมาไว้เป็นแนวทางให้คือ มรรค เพื่อเข้าถึงอริยสัจ 4 เพื่อพ้นไปจากความทุกข์ไม่รู้จบคือ ชาติ ชรา และมรณะ
เขียนเมื่อวันที่ 17 พฤษภาคม 2554
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น