ผ้าปูที่นอนเนื้อซาตินแสนสวย ซื้อจากห้างใหญ่ ในวันที่บังเอิญไม่ลดราคา คืนหนึ่งขณะทำงานก่อนนอนบนเตียง พลาดทำหมึกหยดลงไปบนผ้าปูที่นอนแสนรักผืนนั้น ทุกครั้งที่เดินผ่านหรือคิดถึง ใจจะทนไม่ได้เลยกับรอยเปื้อนบนผ้าปูที่นอนนั้น ทั้งๆ ที่มีพื้นที่ที่ไม่เปื้อนอยู่มากกว่า 99% อยากกำจัดผ้าปูมันไปให้พ้นๆ หรือเอาไปทำผ้าเช็ดพื้นซะเลย
ตกลงรอยเปื้อนนั้น มันเปื้อนที่ผ้าหรือมันเปื้อนที่ใจ จะลบรอยเปื้อน ควรลบที่ผ้าหรือที่ใจ หากผ้าลบได้ก็คงลบไปแล้ว พอลบได้ก็ดีใจลิงโลด ดีใจทำไม มันแค่กลับมาเป็นเหมือนเดิม ผ้าผืนอื่นๆ ก็ไม่ได้เปื้อน เมื่อไม่เปื้อนก็ไม่ได้ลบ วันนี้ผืนอื่นๆ ไม่เปื้อน ทำไมไม่ดีใจล่ะ ต้องรอให้เปื้อนแล้วลบได้จึงจะดีใจหรือ?
ทำไมไม่ลบที่ใจก่อน ลบให้สำเร็จ เมื่อลบสำเร็จ ใจจะไม่ยึดถือสิ่งนั้น สิ่งนั้นจะไม่ทำให้เป็นทุกข์ ส่วนการลบบนผ้า ค่อยทำต่อมา ถึงแม้ใจจะไม่ทุกข์แล้วก็ทำต่อไป คราวนี้ ผลไม่ว่าลบรอยเปื้อนบนผ้าปูที่นอนนั้นได้หรือลบไม่ได้ จะไม่สามารถทำอะไรให้ใจเป็นทุกข์ได้อีก
เขียนเมื่อวันที่ 5 เมษายน 2554
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น